Introductie homeopathie

Voor de homeopathie geldt het 'gelijksoortigheidsprincipe' wat betekent dat veel stoffen (mineraal, plantaardig of dierlijk), die bij gezonde mensen ziekteverschijnselen geven, in de homeopathie worden gebruikt om een geneesmiddel te maken waarmee soortgelijke symptomen bij zieke mensen juist een genezende werking hebben. De grondstof voor een geneesmiddel wordt in een aantal stappen verdund en geschud, wat potentiëren genoemd wordt en het eindproduct wordt geacht om ziekteverschijnselen te laten verminderen of verdwijnen.

De homeopathie gaat uit van een holistische visie op de mens, waarbij er een verbondenheid wordt verondersteld tussen lichaam en geest en vanuit die visie kijkt de homeopaat dan ook naar ziekteverschijnselen die op fysiek, mentaal of emotioneel kunnen liggen. In ieder mens zit levenskracht en zelfgenezend vermogen en als dat uit balans is dan probeert de homeopaat die levenskracht weer in beweging te krijgen en het lichaam aan te zetten tot genezende reacties.

Samuel Hahnemann, de ontdekker van de klassieke homeopathie, was arts en chemicus en geïnteresseerd in de geschiedenis van de medische wetenschap.